Kadın,
erkek, çoluk çocuk, davar sürüleri ve çadırlarıyla Turgutlu Ovası’na geldikleri
tahmin edilen Turudlu Türkmenleri hakkında ilk detaylı bilgilere
16. yüzyılın otuzlu yıllarına ait Tahrir defterinde rastlanmaktadır. Bu
tarihlerde Kasaba’da gördüğümüz bu Türkmenler nereye yurt edinmişlerdir. İlk
köylerini nereye kurmuşlardır. Bununla ilgili çeşitli savlar ileri
sürülmektedir. Bu savlardan gerçeğe yakın olanı, bu Yörük cemaatinin Dalbahçe
Köyü civarına gelerek buralarını şenlendirdiği daha sonraları aşağılara inerek
Beypınarı (bu günkü adıyla Ulupınar Tımarı) kuyusunun bulunduğu sulak alana şenlendirdikleridir.
Şenol Çelik’e göre, 1531 yılında, bölgede gördüğümüz bu Türkmenlerin
sayısı mukataa ve ellici Yörükleri
hariç (117 mükellef ve 2 muaf hane ve 57 mücerred (bekâr) ) 652 kişi
kadardır. Mehmet Günay’a göre ise ayni
tarih de Turudlu ismiyle anılan köy de 120 haneye yaklaşan yerleşik, bir o
kadar da Yörük nüfus yaşamaktadır. Bu da yaklaşık olarak köyün 1200 civarında
bir nüfusa sahip olduğunu göstermektedir.
1575 tarihli
tahrir defterlinde ise Turgutlu’nun bu dönemde bir hayli gelişip büyüdüğü
görülür. Bu tarihlerde köyün nüfusu yaklaşık bir buçuk kat (%138) artmıştır. Bu
değişim ve gelişme sadece nüfusta yaşanmamış, fizikî yapıda ve ticarî hayatta
da görülmüştür. Artık Turgutlu’nun beş mahallesi vardır. Bunlar; Orta mahalle (63 hane, 26 bekâr), Sinan mahallesi (Sinancık - 24 hane, 28), Veled-i Menteşe (Menteş Baba- Bu günkü Bozkurt Mh. - 25 hane, 17 bekâr), Câmi (Bu günkü İstiklal Mh. - 128 hane, 71 bekâr), ve Yeni Mescid (39 hane, 25 bekâr) mahalleleridir.
Bu nüfusa ayrıca
vergi mükellefi olmayan vakıfları ve hizmetlilerini de eklemek gerekmektedir.
1531
tarihinde köyde sadece Papazobası ismiyle anılan bir zaviyenin varlığı söz
konusu iken 1575 yılında köyde bir camii, dört mescit, bir hamam, bir okul ve
iki zaviye görülür. Köyde varlığı görülen hamam 2’inci Selim’in kapu
ağalarından Hüseyin Ağa tarafından yaptırılıp 100 akçaya kiraya verilir. Bu
dönemde Sinan Çavuş isimli bir şahsın Turgutlu’nun bir köy görüntüsünden bir
kasaba haline gelmesinde önemli katkılarının olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim mescit
başta olmak üzere bina ettirdiği çeşitli vakıf eserleri Turgutlu’nun daha da
büyümesini sağlamıştır.
1610 yılı
Turgutlu için bir dönüm noktası olur. Zira bu tarihte Turgutlu’da pazar kurulma
kararı alınarak ekonomik bir merkez haline gelmesi temin edilmiştir. Pazar yerinin
faaliyete geçmesi Turgutlu için bir
dönüm noktası olur. Gözde bir yerleşim alanı olmaya başlayan Kasaba’da,
pazaryerinin açılışı ile nüfus ve yapısal faaliyetlerin gelişimi daha da
hızlanır.
- Şenol ÇELİK. 1659-1660 (H. 1070-1071)
Tarihli Avarız Defterine göre XVII. Yüzyıl Ortalarında Turgutlu Kazası. Türk
Kültürü İncelemeleri Dergisi 16, İstanbul 2007, 33-66.
- Doç. Dr. Mehmet GÜNAY. Şer’iyye
Sicillerine Göre XVII. Yüzyılda Turgutlu Kasabası. (Makale) Celal Bayar
Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü. Sosyal Bilimler Dergisi
Cilt:9, Sayı:2, Ekim 2011
- Doç. Dr. Mehmet Akif Ceylan. Marmara Coğrafyası Dergisi. 21, OCAK - 2010, S. 1- 26
- Ferudun M. Emecen. XVI. asırda Manisa Kazası.
TTK, Ankara 1989, s 211.