Faruk
Sümer’in tanımlaması ise bu görüşün aksi yönündedir:
“Kalmuk=Kalmak” denilen kavim hakiki
Moğollar olup ünleri daha Timur döneminde Mavera Ün-nehre kadar ulaşmıştı.
Kalmuklar Budist idiler. Kalmuklar’ın batıya gelenlerinin çoğunu Torgut
(Turgut) adlı Moğol boyu teşkil ediyordu. Torgutlar veya Kalmuklar eski
müttefikleri olan Moğol boyunun sıkıştırması üzerine batıya göç ettiler.
Önlerine çıkan kavimleri yenilgiye uğratıp Yayık’a kadar geldiler ve Harizm’e
akınlara başladılar”
Bir
diplomat olan Eugene Schuyler Türkistan
isimli eserinde Turgutlardan söz eder. Ünlü diplomat, Faruk Sümer’in görüşünü
kısmen destekleyip onların Moğol boyundan olduğunu söyler:
“Cengiz Han’ın halefleri ile yaptığı hâkimiyet mücadeleleri
sırasında Cungarya (Yarış Ovası) üç kuvvetli Moğol kabilelerinin savaş
alanıydı. Bunlar, Çuraslar (Çoros), Hoşutlar ve (Turgot) Turgutlardı”.
Eugene Schuyler’e göre, Turgutların Asya’da kalan bir bölümü Kunges ve Tekes nehirleri arasında
yer alan Cungarya (Yarış Ovası) ismi ile anılan havzada hala yaşarlar. Eugene
Schuyler, geride kalan Turgutlar için şöyle der:
“Kalmuklar, hala Turgutlar adıyla
yaşadıkları Kunges ve Tekes’deki mükemmel otlaklara yerleşmelerine izin
verildi. Bunlar göçebe bir hayat sürerler. Sığır ve at beslerler. Çiftçi
olmuşlardır. Kunges ve Keş vadileri son yüzyılın başında Aşağı İtil’den dönen
Kalmuk kabilelerinin torunları olan Turgutlar tarafından iskân edilmektedir.
Turgutlar tarafından iskân edilen Kunges vadisi, sürüler için çok uygun
değildir. Zirai otlak bol olmasına rağmen yazları çok sıcak olur, kışın ise kar
çok derindir. Turgutların kışlıkları Kunges ve Keş’in arasındaki dağlardır.”
“Oğuzların Afşar boyundan olan Karaman
aşireti ve Karaman-Oğulları, Orta Anadolu’nun güneyinde kurulmuş olup, Anadolu
Türkmen beyliklerinin Osmanlılardan sonra en büyüğü ve devamlısıdır. Karaman tahtı,
beylikten ziyade bir devlet sayılmıştır. Ana kütlesi Afşarlara dayanan devlet,
Üç-Oklardan Turgut, Bayburt, Kusun, Gögüz, Varsak, Salur ve Kaçarlar’ı
çevresine toplamıştı”.
“Turgutoğulları, Asya’dan Anadolu’ya Karamanoğulları ile
beraber gelmiş olan Türkmen kabilelerinden birisidir. Bunlar kalabalık ve
itibarlı bir aile idi. Turgutoğulları, 1235–1240 yıllarında, Ilgın-Kadınhan’dan
güneye doğru, Bozkır ve Aladağ mıntıkalarına ikda verilmek suretiyle
yerleştirilmişlerdir. Turgutoğulları, Karamanoğulları sultanının vekili,
emirlerinin komutanıydılar. Divan-ı Hassa, Sultan olmadığı zaman başkanlık
ederlerdi. Sultan adına karar verirlerdi. Sultan olduğu zaman Divan-ı Has’ın
üyesi olarak karara iştirak ederlerdi. Turgutoğulları, Divan-ı Avam’ın
(ordunun) daimi başkanıydılar. Başkan olarak burada kararlar alırlar ve tatbik
ederlerdi. Divan-ı Avam’ın ilk dört üyesi, dört tümenin komutanıydılar. Yani
40.000 kişilik Karaman ordusunun da başkomutanıydılar. Bu itibarla
Turgutoğulları, Karamanoğulları ile vardı. Karamanoğulları ile tarihten
silindiler. Şikari ve Osmanlı tarihleri, iki ailenin tarihini beraber
zikrederler. Karamanoğullarının yanında yer alan Bayburt kabilesi,
Turgutoğulları ile akrabaydılar. Bu iki kabile, ayni kökten olmasına rağmen
Anadolu’ya geldiklerinde çeşitli nedenlerle araları açılmıştı. Turgut Bey araya
girerek bu iki kabileyi uzlaştırdı. Turgutoğullarının, Anadolu’daki ilk emiri
Turgut Bey’in mezarı, bu gün Ilgın’a bağlı Mahmuthisar Köyü’nde bulunmaktadır.”
Kaynakça:
- Yılmaz Öztuna. Türkiye Gazetesi. 26 Haziran 2010, s 10.
- Faruk Sümer. Oğuzlar. İstanbul Türk Dünyası
Araştırmaları Vakfı Yayınları. 1992 s 160, 178, 179, 227, 330, 636, 652, 664.
- Eugene Schuyler. Türkistan. Çeviri Firdevs ve Halil
Çetin. Paradigma Yayıncılık 2007. S 501, 503, 508, 534, 535, 536.
- Adnan Menderes Kaya. Avşar Türkmenleri Tarihi. http www
turkmenhost com.
- Şahabettin Tekindağ. Karamanlılar. IA VI Yayıncılık İstanbul
1988, s 317.
- Tahsin Ünal. Karamanoğulları
Tarihi. Arıkara Basımevi 1986 Konya. S 255, 256.
- İslam
Ansiklopedisi, s 120.
- M. Zeki Oral. Turgut Oğulları Vakfiyeleri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder